Maarten van Rossem en Gijs Rademaker geven je een nieuw beeld van dinosauriërs! Elke week worden er nieuwe dino's opgegraven en wordt er razendsnel méér bekend over deze dieren. In Dinocast bezoeken Maarten en Gijs de grootste dino-musea en dino-kenners van Nederland en België en stellen ze alle vragen die ze kunnen bedenken.
We bespreken gepantserde planteneters als Stegosaurus en Triceratops, slimme vleeseters als Tyrannosaurus rex of Velociraptor en langnekken zoals Diplodocus. Aan het eind van iedere aflevering bespreekt het Dinocast-team ook de Jurassic park films: wat klopt er van de dinosaurussen die we daarin zien verschijnen?
Dinocast is een vlotte en toegankelijke podcast, gemaakt uit liefde voor dinosauriërs en bedoeld deze dieren bekender te maken voor een breed publiek. Voor iedereen die vroeger al van dino's hield, en nu nog steeds een beetje!
De dino’s van Crystal Palace Park
Maarten en Gijs bezoeken het allereerste dino-park ter wereld! Zo’n 170 jaar vóór Jurassic Park werd er in Zuid-Londen al een prachtig park aangelegd met enorme beelden van de eerste dinosauriërs die toen bekend waren.
Historicus (en vriend van de show) Ilja Nieuwland leidt ze langs de beelden, die stammen uit 1854 en die bezoekers ‘levensechte’ dinosauriërs moesten laten zien. De dieren zijn nu nog steeds diep indrukwekkend.
Als je bij station Crystal Palace uitstapt, wandel je binnen vijf minuten een dinowereld in zoals ze in de negentiende eeuw dachten dat die eruit heeft gezien. Vanuit de vijvers word je gadegeslagen door prehistorische zeereptielen. Een grote vleesetende Megalosaurus staart de bezoeker vanaf een heuveltje aan. De echte pronkstukken zijn de iguanodons, die te herkennen zijn aan de hoorns op de neus. Natuurlijk bezaten ze die niet echt, maar in 1854 dacht men nog van wél.
Kunstenaar Benjamin Waterhouse Hawkins die de beelden ontwierp, deed heus niet zomaar wat. Hij liet zich adviseren door de grootste wetenschapper uit die tijd: Richard Owen. We hebben het over zo’n dertig jaar na de ontdekking van het echtpaar Mantell, en evenveel jaren vóór de opgravingen in Bernissart. De Iguanodon ligt in 1854 niet meer met zijn buik op de grond als een soort leguaan, maar ziet er eerder uit als een fors uitgevallen neushoorn. Bij gebrek aan hard bewijs over uiterlijkheden van dino’s baseerden ook wetenschappers hun voorstellingen vooral op de dieren die ze om zich heen zagen.
De beelden in het park trokken in hun glorietijd honderdduizenden bezoekers. Alleen al bij de opening van het Geological Court, zoals het officieel heette, waren zo’n 40.000 mensen aanwezig. Kinderen en hun ouders vergaapten zich massaal aan de dieren uit een andere tijd, ver voor de bijbelse zondvloed. Ook nu nog zijn de Crystal Palace Dinosaurs bijzondere monumenten omdat hiermee letterlijk in steen gebeiteld is hoe mensen toen de oertijd zagen.
Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.
