Welke vis kun je zorgeloos eten? En welke zeker niet? De Visdetective duikt in de wereld van overbevissing, sjoemelvissen en andere onderwatermysteries. Met de microfoon in de hand trekken voedseljournalisten Janno Lanjouw (NL) en Barbara Serulus (BE) naar vissers, professoren, chefs om te ontdekken wat er zich afspeelt onder het wateroppervlak.
Mosselen zijn rare diertjes. Ze zijn familie van de slak in je tuin èn de octopus, maar zitten zelf het liefst op een bank in Waddenzee of de Oosterschelde. En ze doen alsof ze planten zijn want ze laten zich uitstekend zaaien, verplanten, maaien en oogsten. ‘Het waren toch dieren?’, hoor ik u zeggen? Jazeker, dat zijn het. Maar de Zeeuwen, vooral de bewoners van Yerseke, zijn boeren op zee geworden zaaien hun percelen in met mosselzaad. En als het oogsttijd is, verschaffen ze met name de Belgen van dampende pannen zalig zilt mosselvlees. De Visdetective gaat naar het platteland op zee en ontdekt het duurzaamste zeebeest dat je in Nederland kunt eten: Mytulis edulis. Maar waarom eten Nederlanders het zo weinig?
🐟
Waarom eet een Belg met veel gusto bij elke zonnestraal een pot mosselen en zijn Nederlanders daar niet voor warm te krijgen? Deze lokale schelpdieren zijn nochtans een toonbeeld van duurzame visserij. Ze worden opgekweekt in het water van de Oosterschelde door ‘mosselboeren’ die de kleine mosseltjes zaaien, maaien en oogsten. Vanwaar al deze plattelandstermen? En wat heeft de zeester ermee te maken? De Visdetective stelt een onderzoek in naar het duurzaamste zeedier dat je in Nederland kan eten: Mytulis edulis, oftewel de gewone mossel.
Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.
